(Latijn: Heraclea) (stad van Herakles), naam van verscheidene steden der Oudheid. De belangrijkste was Herakleia, in Bithynië, aan de Zwarte Zee en om die reden ook wel Pontike (Pontica) genaamd.
Zij werd ca 560 v. Chr. door inwoners van Tanagra* gesticht, vestigde zelf vele kolonies en was onafhankelijk onder een aristocratische regeringsvorm. In 364 v. Chr. kwam zij echter onder het gezag van tirannen, Klearchos en zijn nakomelingen, later onder dat van Syrië en eindelijk in 63 v. Chr. onder dat der Romeinen. Haar bloeitijd valt vnl. in het tijdvak der tirannen.
De bouwvallen liggen bij Eregli. Vermelding verdient ook Herakleia, Griekse stad in Zuid-Italië (Lucanië), in 432 v. Chr. gesticht door Tarente en waar Pyrrhus in 280 v. Chr. een overwinning op de Romeinen behaalde.
