Heilige (Florence 1389 - 2 Mei 1459), trad op 16-jarige leeftijd in de Orde der Predikheren en werd spoedig tot overste uitgekozen. Toen hij aan het hoofd van het San Marco-klooster te Florence stond, (Fra Angelico schilderde er in die tijd zijn meesterstukken) leerde paus Eugenius IV, die er het Concilie moest voorzitten, den wijzen prior kennen en benoemde hem niet lang daarna tot aartsbisschop van deze stad.
Hij trad voor de vrijheid van het volk op en bevorderde het cultuurleven. Ook vond hij nog tijd om omvangrijke boeken te schrijven over geschiedenis en godgeleerdheid. In zijn Summa Theologica behandelde hij als eerste systematisch de moraal als een afzonderlijk vak. Hij werd in 1523 door den Nederlandsen paus Hadrianus VI heilig verklaard.Bibl.: Chronicon; Summa theologica; Summa confessionis; Specchio di coscienza; Regola di vita cristiana.
Lit.: A. Masseron, S. Antonin (Paris 1926); R. Morçay, Saint-Antonin (Paris 1914); J. Bürck, Die Psychologie des hl. A. (Bonn 1916); C.
Ilgner, Die volkswirtschaftl. Anschauungen Antonins von Florenz (Paderbom 1904).
Kunst.
Hij wordt meestal als aartsbisschop voorgesteld met een weegschaal, die hij zelf of een engel in de hand houdt; daarop wordt een strookje papier tegen een mand of schotel met fruit afgewogen (in de voormalige Dominicanerkerk te Wimpfen draagt de gebeeldhouwde engel drie appels in zijn schaal: 1737). Zijn legende verhaalt dat de bisschop een boer om fruit vroeg en dat deze geld verwachtte, doch enkel een stukje papier van hem ontving met de woorden: „God lone het u!”; dit stukje papier woog echter zwaarder dan de korf met fruit. Ghirlandajo en Giovanni da Bologna bekleden den heilige met het habijt der Dominicanen onder de bisschoppelijke gewaden. Zes bronzen reliëfs in het Oratorio di S. Antonino te Florence, omtrent 1588 ontworpen door Passignani, verhalen zijn leven.
