Nederlands godgeleerde (Langowan 16 Dec. 1875 - Zeist 13 Mei 1948), studeerde te Utrecht theologie en promoveerde daar (1905) op een proefschrift over Daniël Chantepie de la Saussaye. Hij diende daarna de Hervormde gemeenten van Haamstede (1902) en Meppel (1906), doch werd in 1910 rector van de Ned.
Zendingsschool te Rotterdam, daarna te Oegstgeest. In 1921 volgde zijn benoeming tot hoogleraar vanwege de Ned. Herv. Kerk te Utrecht, om onderwijs te geven in de bijbelse godgeleerdheid, vaderlandse kerkgeschiedenis en zending, in 1935 werd hij als opvolger van D.
Plooy staatshoogleraar voor N. T. en verkreeg emeritaat in 1946. Als „ethisch” theoloog trok Brouwer de lijnen van Chantepie de la Saussaye Sr door. Zijn brede en degelijke kennis stelde hij in dienst van de opbouw der Kerk.
Voor de zending ligt zijn betekenis vooral in zijn ijveren om de zendingsopleiding in nauw contact met de universiteit te brengen (Oegstgeest) en in de doordenking van de zendingsvragen in de overgangstijd, waarbij het zwaartepunt op de plaats van het Evangelie in de Oosterse wereld kwam te liggen. In de reorganisatiebeweging in de Hervormde kerk na 1930 nam hij als voorzitter en leider van de vereniging,,Kerkopbouw” een belangrijke plaats in. Als hoogleraar oefende zijn zakelijk onderricht, dat breed oriënteerde, een diepgaande invloed. Blijvende betekenis heeft zijn prachtige vertaling van het N.
T.; zijn aantekeningen bevatten een schat van kennis en verheldering.Bibl.: De moderne richting (1912); De brief aan de Thessalonicensen (1919); Schets der Kerkgeschiedenis (1920); Vertaling van het N. T. (1921-1927; 1938 met aantekeningen); Inleiding tot de Bijbel (met dr H. Th. Obbink) (41948); Wereldeinde en wereldgericht (1928); Wat is ons de bijbel? (1929); De bergrede (1930); De vier evangelisten (1931); Jezus en de Sociale vragen (1933); Paulus de Apostel I—II (1933-1934) 5 De Gelijkenissen (1945) J Verzoening (1947). — Zie: Ch. de Beus e.a., Prof. dr A.
M. Brouwer, zijn leven en werken (1948) met bibl.
