(Henricus Zacharias) (ander), Nederlands dichter (Wonosobo, Java, 3 Sept. 1884 - Driebergen 12 Nov. 1910) studeerde rechten te Amsterdam. In 1906 debuteerde hij met de dichtbundel Een jeugd van liefde. Verwey werd door hem als zijn leermeester vereerd.
De grote belofte van zijn ontwakend dichterschap is door zijn vroege dood niet vervuld. Na zijn dood gaf Verwey de bundel Doorgloeide wolken uit (1911), met een levensbericht. In zijn verzen gaan in de geest van „De Beweging” schoonheids- en levensliefde samen. Vertalingen maakte hij van Duitse poëzie en van Shelley’s Prometheus unbound en Milton’s Paradise lost (boek I-VI), de laatste door Verwey voltooid. In samenwerking met Maurits Uyldert gaf hij een bloemlezing uit de nieuwste Nederlandse dichtkunst (1905-’10) uit. Ook als criticus toonde hij veelbelovende gaven.
