heette de jongste en lievelingsgemalin (sedert 624) van Mohammed en dochter van Aboe Bekr. Na Mohammeds dood in 632 — Aïsja was toen 18 jaar — behield zij een belangrijke invloed en verkreeg de titel moeder der gelovigen.
Op een van Mohammeds expedities overkwam Aïsja een avontuur, dat haar in opspraak bracht en dat de aanleiding schijnt te zijn geweest tot een Koran-vers (XXIV, 11 vlg.) waarin tot wettelijk bewijs van overspel vier ooggetuigen worden gevorderd. Na Mohammeds dood heeft Aïsja nog een rol gespeeld bij het Medinensische verzet tegen den kalief Ali; zij was aanwezig bij de zgn. kameelslag (Dec. 656), zo genoemd omdat om de door haar bereden kameel de heetste strijd woedde, en waarin Ali overwinnaar bleef. Ali durfde de weduwe van den profeet niet gevangen houden en zond haar terug naar Medina, waar zij tot haar dood in 678 verbleef, zich verder van politiek onthoudende.
Lit.: L. Caetani, Annali dell'Islam, IX, pp. 23-225; H. Lammens, Le triumvirat Abou Bekr, Omar et Abou Obarda, in: Mélanges de la Faculté Orientale (Beirout 1910), IV; Idem, Fatima et les filles de Mahomet (Rome 1912).
