Spaans-Arabisch dichter en wijsgeer, bij de Christelijke scholasten Abubacer genoemd (Guadix, Granada, begin 12de eeuw - Marokko 1185). Hij was te Marokko lijfarts van de Almohadensultan en als zodanig voorganger van de beroemde Averroes.
Zijn wijsgerige roman Hajj ibn Jakzan behandelt het probleem hoe een begaafd mensenkind, dat sedert zijn jeugd op een eiland, zonder omgang met medemensen, vertoeft, voor zichzelf een wijsgerig systeem kan opbouwen. In de behandeling van deze mystische allegorie had Ibn Tufail reeds voorgangers gehad, o.a. Avicenna.Bibl.: Hajj ibn Jakzan in het Lat. vert. d. E. Pocock: Philosophus autodidactus (Oxford 1671, herdr. 1700), uit het Lat. in Ned.: Het leeven v. Hai Ebu Yokdhan (Amsterdam 1672 en 1701) en: De natuurlijke wijsgeer (Rotterdam 1701), in het Eng.: The Improvement of Human Reason (London 1708, herdr. Cairo 1905), in het Duits d. J.
G. Eichhorn: Der Naturmensch (1782); Arab. tekst met Fr. vert. d. L. Gauthier (Alger 1900).
Lit.: L. Gauthier, Ibn Tofail, sa vie, ses œuvres (Paris 1909); B. Carra de Vaux, Les penseurs de lTslam (1923).
