Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 14-11-2017

Ancre

betekenis & definitie

Ancre (Baron de Lussigny, maréchal d’), eigenlijk Concino Concini, de beruchte gunsteling van Maria de Medici, was de afstammeling van een aanzienlijk Florentijnsch geslacht en begeleidde Maria de Medici na haar huwelijk met Hendrik IV (1600) naar het Hof van Frankrijk, waar hij zich met de leelijke maar zeer schrandere en invloedrijke kamenier van Maria, met Eleonora Galligaï in den echt verbond. Beide echtgenooten beijverden zich om de kloof tusschen Hendrik en Maria steeds wijder te maken, en toen de Koning door den dolk van Ravaillac gevallen was (1610), zoodat Maria tot regentes benoemd werd, maakte haar gunsteling zich aanstonds meester van het regeringsbeleid.

Zij benoemde hem tot marquis d' Ancre en tot maarschalk van Frankrijk, hoewel hij nooit een leger gezien had. Zijne hooge betrekkingen, ten getale van meer dan 30, bezorgden hem jaarlijks een millioen guldens, en binnen weinige jaren had hij daarenboven 11/2 millioen gulden aan kostbare geschenken ontvangen. Frankrijks edelen zagen het met leede oogen, maar zelfs na de meerderjarigheid van Lodewijk XIII behield hij zijn invloed. Vooral de hertog van Condé liet niets onbeproefd om zijn val te berokkenen, maar werd op aandringen van Maria met een “lettre de cachet” naar de Bastille gezonden. Beter slaagde een edelman van lageren rang, Luines genaamd. Deze was belast met de taak, om Lodewijk XIII, dien men liefst van de zaken des lands verwijderd hield, door allerlei beuzelarijen den tijd te korten. Het gelukte dezen den Koning wijs te maken, dat de overmoedige Maarschalk voornemens was, zijn Vorst om het leven te brengen. De bekrompen Koning behandelde de zaak op zijne eigene wijze. Hij gaf eenvoudig bevel om d' Ancre te vermoorden. Toen deze op den 24sten April 1617 den drempel van de Louvre overschreed, werd hij door den bevelhebber der lijfwacht in hechtenis genomen en terstond door een der soldaten doodgeschoten. Zijn ligchaam, aan de woede des volks prijs gegeven, werd aan den voet van het standbeeld van Hendrik IV verbrand. Zijne vrouw, die, door Spanje omgekocht, misbruik had gemaakt van haren invloed op de Koningin, werd voor eene commissie te regt gesteld, den 8sten Julij 1617 als eene toovenares ter dood veroordeeld en op dienzelfden dag onthoofd en verbrand.