Ancus Martius was volgens de overlevering een zoon van Martius en van Pompilia, eene dochter van Numa. Hij wordt aangemerkt als de vierde koning van Rome en regeerde van 638 tot 614 vóór Chr. Gedachtig aan den roem zijns grootvaders, poogde hij de openbare godsdienst, gelijk zij door dezen geregeld, maar onder Tullus Hostilius verwaarloosd was, te herstellen en de Romeinen aan den landbouw en dergelijke vreedzame bedrijven te gewennen.
Hij heeft het Janiculum aan de overzijde van de Tiber tegen de Etruscers bevestigd en door eene houten brug met de stad verbonden. Hij voerde een voorspoedigen oorlog met de Latijnen en breidde Romes grondgebied uit tot aan den mond van de Tiber, waar hij de havenstad Ostia stichtte. Hij overleed na eene 24-jarige regéring en liet twee minderjarige zonen achter, die aanvankelijk door Tarquinius Priscus van den troon werden beroofd.
