Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 27-06-2017

Aantrekking

betekenis & definitie

Aantrekking. Zoo noemen wij de neiging van alle ligchamen om tot elkander te naderen, en als die neiging zich openbaart, bestempelen wij ze ook wel met den naam van aantrekkingskracht.

De grootte dezer kracht is evenredig aan het aantal stofdeeltjes der aantrekkende ligchamen en omgekeerd evenredig aan de tweede magten van de afstanden dier ligchamen. Zijn twee ligchamen digt bij elkaar en tevens zeer verschillend van grootte, zooals een steen, dien wij in de hand houden, en onze aarde, dan geven wij aan de kracht, waarmede de steen wordt aangetrokken, den naam van zwaarte. Het bedrag der zwaarte wordt uitgedrukt door het gewigt. Algemeene zwaarte (gravitatio) noemen wij de onderlinge aantrekking der hemelligchamen in de ruimte. Openbaart zich de aantrekking bij de stofdeeltjes van hetzelfde homogene ligchaam, dan heeten wij ze kracht van zamenhang (cohaesie), terwijl wij ze bij ongelijksoortige ligchamen den naam geven van aankleving (adhaesie). Voorts heeft men eene scheikundige aantrekking, gewoonlijk scheikundige verwantschap genoemd, en eene aantrekking van magnetische en elektrische ligchamen.

Zoover de waarneming zich uitstrekt in het heelal, heerscht overal de wet der aantrekking of der zwaarte. Wij ontwaren ze in de beweging van de dubbelsterren, in die van ons sterrenstelsel, in den loop der planeten, in de vloedgolf, die de aantrekkingskracht der maan hier op aarde doet verrijzen, in het opstijgen van water en andere vloeistoffen in naauwe buizen of tusschen twee digt bij elkaâr geplaatste platen.

De ongelijknamige polen der magneten trekken elkander aan, alsook de elektrische stroomen, die zich evenwijdig en in dezelfde rigting bewegen. Gelijknamige magnetische polen en evenwijdige elektrische stroomen, die tegenovergestelde rigtingen volgen, stooten elkander af.