Gepubliceerd op 22-11-2018

Puur

betekenis & definitie

Puur bn. bw. zuiver, louter : dat is de pure waarheid; ik trouwde uit pure liefde; uit pure nieuwsgierigheid;

— (fig.) niets meer dan : dat is puur natuur;
—, bv. geheel en al, juist, net: hij is puur arm; zij was puur naakt;
— zij deed het puur om hem te plagen, alleen daarom;
— (gew.) nogal, tamelijk : ’t is puur koud vandaag.