EINDJE, ENDJE, o. (-s), het uiterste stukje, het laatste overblijfsel (van eene kaars, van een sigaar);
— kort stuk: een eindje touw;
— een stevig endje, een kort en stevig persoon;
— een eindje wegs, een korte afstand;
— korte afstand: een eindje meegaan; een eindje verder woont hij, eenige huizen verder;
— dat is een aardig eindje, een heele afstand;
— zijn eindje wel kunnen halen, tot aan zijn dood in zijn onderhoud kunnen voorzien;
— zijn eindje vasthouden, zijne zaak verdedigen, zijne meening volhouden.
