nationaal, provinciaal of gemeentelijk plan waarin zichtbaar wordt gemaakt wat bij ongewijzigd beleid, of bij wijziging van beleid, voor het milieu in het betrokken gebied de gevolgen zouden zijn van ontwikkelingen op economisch en industrieel terrein en op het terrein van verkeer en vervoer, landbouw, volkshuisvesting, recreatie enz. Indien die gevolgen er aanleiding toe geven, zal het plan moeten aangeven welke wijzigingen op die terreinen nodig zijn omwille van het milieubehoud.
Anderzijds moet het plan de ruimte aangeven die, ook bij een goed milieubeleid, blijft bestaan voor beleidsvoering op andere gebieden van overheidszorg.Sinds het eind van de jaren zeventig is de behoefte aan harmonisatie van de milieuhygiënische planning toegenomen. In betrekkelijk korte tijd immers is een groot aantal milieuhygiënische wetten en regelingen tot stand gebracht, die elementen van planning en programmering van het beleid aangeven. Indicatieve meerjarenprogramma’s voor de aanpak van de waterverontreiniging, de luchtverontreiniging, de geluidshinder en de problematiek van de afvalstoffen zijn reeds ontwikkeld of in voorbereiding. Deze aanpak houdt echter het gevaar in, dat men de daarin besproken problematiek los van andere ziet. Bovendien wordt het milieubeleid door zowel de rijksoverheid als de lagere overheden (provincie, gewest, gemeente) gevoerd.
Om zowel horizontaal (tussen beleidsterreinen) als verticaal (tussen overheidsniveaus) de integratie te bewerkstelligen, lijken vormen van samenbindende planning noodzakelijk. Inmiddels zijn de inzichten geëvolueerd. Men gaat er nu vanuit dat milieubeleidsplannen zowel op rijksniveau als door de lagere overheden kunnen worden opgesteld. Na het trekken van grote lijnen op het hoogste niveau is een verdere uitwerking in de provinciale en gemeentelijke plannen mogeüjk. Op provinciaal niveau doet zich dan de vraag voor hoe zo’n plan zich verhoudt tot het streekplan. Wanneer men ervan uitgaat dat milieuhygiënische beleidsplanning haar wettelijk kader vindt in de Wet algemene bepalingen milieuhygiëne, dan zal het beleidsplan tot stand komen naast de ruimtelijke planfiguren.
Naast de milieuhygiëne in enge zin kan men ook andere aspecten van milieubeleid opnemen, b.v. inzake natuur, landschap en grondstoffen. Een inventarisatie van de bestaande situatie (→ milieukartering), aangeven van de beschikbare instrumenten en een planning in de tijd lijken noodzakelijke ingrediënten. Zo’n plan laat tevens zien welk politiek gewicht de betrokken overheid aan het milieubeleid hecht.
