1. Geheel van na de wereldoorlog(en) getroffen maatregelen ter bestraffing van hen die gedurende de oorlog met de vijand hebben gecollaboreerd.
Wij leefden in diepe vreugde om de bevrijding van ons land, doch bovendien verschrikt en is het hart verscheurd door de afschuwelijkheden van een hatende repressie, WESTERUNCK, Timmermans 3 (1957).
Is het woordje „repressie”, om de verhoudingen na 1918 aan te geven, wel het juiste en gewenste, historisch gezien, dan? Mededelingen Vlaamse Academie 1960, 259.
In heel het land woedde intussen een felle heksenjacht onder de vorm van een onverbiddelijke repressie tegen de aktivisten. De gelegenheid werd door de Belgische overheid gegrepen om meteen schoon schip te maken met alles wat Vlaams was, Gazet v. Antw. 2/5/1977.
Onze nationale voorzitter ... liet duidelijk blijken dat het voor het ogenblik onmogelijk was de sociale gevolgen van de repressie in overweging te nemen zolang de «inhaling» of herwaardering van onze Oorlogspensioenen geen aanvaardbare oplossing gekregen heeft, Verminkte juni 1978.
2. Beteugeling, onderdrukking (van een misdrijf).
- Zie de Sam.
Opm.: In de standaardt. wel in toep. op onderdrukking (m. betr. t. massaal optredende verschijnselen, stromingen enz.), alsook als term in de rechtst. en de psychologie.
Sam.: dopingrepressie (Er wordt inmiddels, vooral door renners zelf en hun onmiddellijke omgeving, aangevoerd dat de wielersport het «stiefkind» is, wat de dopingrepressie betreft. Zulks gebeurt niet ten onrechte, al is het onmogelijk zich als tegenstander op te werpen van het principe, Gazet v. Antw. 26/7/1977);
- repressiepolitiek (Het was een bewogen ... tijd. De repressiepolitiek verwekte weerstand; de stad (Antwerpen) was tijdens de oorlog het brandpunt van het activisme geweest, GIJSEN, K. V. d. Oever 11 (1958)).
