Hongaars schrijver (Gsécse 30 Juni 1878 - Boedapest 1942), was van boerenafkomst, studeerde theologie te Debreczen en rechten te Boedapest, waar hij zich echter spoedig ontwikkelde tot een der belangrijkste Hongaarse naturalistische schrijvers. Hij schilderde vooral het leven der boeren, rauw, met psychologische scherpte en pessimistisch, in een door en door Hongaars idioom.
Meedogenloos ook het bekrompen leven in een kleine stad. Groots is zijn historische trilogie Erdély (1935, Zevenburgen). Als toneelschrijver is hij bekroond met het drama Sari biró (1910, De rechter Sari).Bibl. (voorn. werken): Sárarany (1910, Moddergoud), geldt voor zijn beste werk; Achter Gods rug (1911); Galamb papné (Het domineesvrouwtie); Fáklya (1929, De toorts); Rozsa Sándor; Verzam. werken (1924-28).
