of Zeidieten is een Sji’ietische Mohammedaanse sekte, die haar naam afleidt van Zaid ibn Ali, die een kleinzoon van ’s Profeten neef en schoonzoon Ali was. Omstreeks 740 trad hij in Koefa op als pretendent tegen de Omajjadische kaliefen, maar de opstand werd spoedig onderdrukt, waarbij Zaid gedood werd.
Zijn nagedachtenis wordt als die van een heilige vereerd. Zijn aanhangers verenigden zich allengs tot een sekte, die zich door haar gematigdheid van de andere groepen der Sji’a onderscheidt. Zij vervloeken nl. niet, zoals genen, de eerste kaliefen Aboe Bekr en Omar. Uit hen zijn verschillende politieke bewegingen voortgekomen. De bekendste is de verovering van Jemen in de gde eeuw door al-Hadi il a’l-Hakk. Deze stichtte een Zaidietenrijk, dat in deze streken langer heeft bestaan dan enig ander rijk; de tegenwoordige heerser van Jemen die de oorspronkelijk geestelijke titel van Imam (voorganger) draagt, is Zaidiet, en zijn onderdanen zijn voor het grootste deel Zaidieten. De Zaidieten hebben een eigen theologische en juridische literatuur, die in veel opzichten weinig van de orthodoxe Islam verschilt.Lit.: G. van Arendonk, De opkomst van het Zaidietische Imamaat in Yemen (Leiden 1919).
