(1), heer van Vere (gest. Delft i Aug. 1299), heeft een tijdlang de leiding gehad van de Zeeuwse adel tegenover Floris V en daarna in Holland feitelijk de regering geleid.
In 1290 komt zijn naam, met die van zijn broeders Raes en Jan en zijn neef Floris onder de edelen voor, die zich bij Guy van Vlaanderen aansluiten en deze als leenheer erkennen, omdat zij verbitterd zijn op Floris V, die het erfrecht voor de Zeeuwse ambachten ongewijzigd wil laten. Deze strijd eindigt met een verzoening tussen de Hollandse graaf en de edelen. Wolfert en Floris Van Borselen worden raden van de graaf, maar in 1292 komen de drie broers weer in opstand tegen hem. Onmiddellijk na de gevangenneming van de graaf begeeft Wolfert zich naar Zeeland en eigent zich er grote macht toe, zodat hij in strijd komt met Middelburg. Deze strijd is nauwelijks bijgelegd, of Jan I, Floris’ zoon, komt uit Engeland over, wordt feitelijk door de Zeeuwse edelen gevangengenomen en ruim twee jaar heerst Wolfert nu in Holland. Maar zijn heerszucht bezorgt hem vele vijanden, en zo fel is de haat der stadsbevolking, dat hij bij een verblijf te Delft door het volk vermoord wordt.(2), graaf van Grandpré, heer van Vere, Zandenburg, enz. (gest. 1487), zoon van Hendrik (z hierboven), huwde met de Schotse prinses Maria, een zuster van koning Jacobus I, die hem het graafschap Buchan in Schotland medebracht. In 1467 nam hij deel aan de verovering van Dinant en in 1468 aan die van St Truijen, Luik, enz., waarbij hij door Karei de Stoute tot ridder werd geslagen. Hij was voorts in 1470 luitenant en kapitein-generaal van de vloot en in 1477 stadhouder van Holland en Zeeland voor Maria van Bourgondië. Ook werd hij gezant bij Lodewijk XI van Frankrijk en ontving in 1478 de orde van het Gulden Vlies. Het woeden der Hoekse en Kabeljauwse twisten veroorzaakte, dat hij in 1480 het ambt van stadhouder, dat hij tegen de zin der machtige Kabeljauwsen had gekregen, neerlegde.
