viscount Beresford, marchese di Campo Maiore, hertog van Elvas (2 Oct. 1768 Bedgebury, Kent, 8 Jan. 1854), was een onechte zoon van George de la Poer, markies van Waterford. In 1785 trad hij als vaandrig in dienst bij het Engelse leger, nam in 1793 deel aan de expeditie naar Toulon en streed in West-enOost-Indië en in Egypte (1799-1805).
In 1806 hielp hij Kaap de Goede Hoop veroveren en vertrok daarna als brigade-generaal naar Buenos-Ayres, welke stad hij bemachtigde zonder haar te kunnen behouden: hij was gedwongen zich over te geven, werd krijgsgevangen, maar ontsnapte naar Engeland. Hij veroverde in Dec. 1807 Madeira en bezette daarna Portugal in naam van koning Joao (1808). Als bevelhebber der Britse troepen reorganiseerde hij het Portugese leger uitstekend. Met deze beide corpsen diende hij onder Wellesley (later lord Wellington) tegen de Fransen en streed met roem bij alle belangrijke overwinningen, die in Spanje en Frankrijk op de Fransen werden behaald (Salamanca, Vitoria, Bayonne en Toulouse). In 1814 verheven tot baron Beresford ofAlbuera en Cappoquin, bleef hij in Portugal als opperbevelhebber van het leger, en, omdat het land geheel op Britse hulp was aangewezen, had hij feitelijk de regering in handen. Hij bestuurde in conservatieve geest en had voortdurend onenigheid met de Portugese regering over de achterstallen en de betaling der troepen.
In 1817 zocht hij den koning op in Rio de Janeiro en onderdrukte hier een oproer. De toenemende aanhang der liberale denkbeelden in Portugal leidde in 1819 tot het wegzenden van alle Britse officieren. Beresford ging toen voor de tweede maal naar den koning in Rio de Janeiro, maar verkreeg ook toen geen voldoening in zijn eisen voor betaling der troepen. In 1822 weigerde Portugal (de liberale revolutie had hier succes gehad) hem de terugkeer; Beresford ging naar Engeland en werd er viscount Beresford of Beresford (in Staffordshire). In 1828 nam Wellington hem in zijn ministerie op, dat in 1830 door een liberaal kabinet werd vervangen. Hij raakte in 1833 in hevige pennestrijd met Napier, die de waarde zijner overwinningen in Spanje en zijn succes bij Albuera in twijfel trok.
Hij leefde verder ambteloos op zijn landgoed Bedgebury, behalve dat hij af en toe in het Hogerhuis (sinds 1822) verscheen. DR H. A. ENNO VAN GELDERLit.: W. Napier, The Peninsular War (1828-1840).
