Baltisch letterkundige (Tartu 8 Oct. 1813 - Berlijn 21 Mrt 1890), werd na lange reizen in Italië en Frankrijk in 1846 lector te Tartu, wegens zijn staatkundige gevoelens in 1851 naar Toela verbannen, maar in 1855 benoemd tot bibliothecaris van de grote Keizerlijke Bibliotheek te St Petersburg. Sedert 1873 leefde hij te Berlijn.
In zijn drie grote werken, over Italië, over Goethe en over de verspreiding der huisdieren, komt zijn veelzijdige begaafdheid, tegelijk speculatief, aesthetisch en historisch-realistisch gericht, tot uiting.Bibi.: Italien, Ansichten und Streiflichter (1864; 14de dr., 1917); Kulturpflanzen und Haustiere in ihrem Uebergang aus Asien nach Griechenland und Italien, sowie in das übrige Europa (1870, 8ste dr., 1911; nieuwste dr. 1946); Das Salz (1873; nieuwste dr. 1919); Gedanken über Goethe (1887; nieuwste dr. 1946). Na zijn dood verschenen nog: De moribus Ruthenorum zur Charakteristik der russischen Volksseele (1892; 3de dr., 1913); Ueber Goethe’s Hermann und Dorothea (2de dr., 1898); Reisebilder aus Italien und Frankreich 1898; 2de dr., 1906).
Lit.: Otto Schräder, V. H., in Bursians Biogr. Jahrbuch, jrg. 14 (1891); Th. Schiemann, V. H. Ein Lebensbild (1894); Rud.
Unger, V. H. als Literarhistoriker, in Gesamm. Studien, dl I (1929), p. 120-137; O. v. Petersen, Herder u. H. (1931); H. Holldack, V.
H. und Gregorovius, in Hist. Zeitschr., dl 154 (1936); E. Gottmann, H.’s Goethebild, diss. Köln (1938).
