ontstond in de tweede helft van de 19de eeuw uit het circus. Een circusvoorstelling verschilt met die van een variété hierin, dat de laatste op een toneel plaats vindt, dat er slechts bij uitzondering wilde dieren medewerken, door de afwezigheid van entrée-clowns en door het optreden van liedjeszangers en humoristen.
De gevarieerde nummers van specialiteiten in de vaardigheid van geest (zoals rekenkunstenaars, improviserende rijmelaars, hypnotiseurs, sneltekenaars) en in de vaardigheid van het lichaam (zoals jongleurs, acrobaten, goochelaars enz.) worden evenals in het circus begeleid en afgewisseld door muziek. Na Wereldoorlog I werd het zuivere variété uitgebreid met balletten, sketches, dancing-girls of -boys tot de huidige revuevorm.In Engeland kende men voor de Variety reeds de Music Hall. In 1849 opende Charles Morton (1819-1904) de eerste speciaal georganiseerde Music Hall „The Canterbury”. In 1870 verloren de Music Halls hun vergunning door een proces van theaterdirecteuren, die zich beklaagden over oneerlijke concurrentie wegens de verkoop van consumptie in de Music Halls. De stoelen en tafels verdwenen en de zalen werden ingericht als schouwburg. In 1900 installeerden Moss in het Hippodrome en Stoll in 1904 in het Coliseum de eerste variététheaters.
De naam Music Hall is naast Variety blijven voortbestaan en ook door Frankrijk overgenomen. In Parijs waren o.a. Olympia en Empire beroemde variété’s. In Duitsland noemde men het variété ook Specialistentheater. Berlijn had zijn Wintergarten en Scala. Tn New York opende Tony Pastor in 1881 het eerste variété in de 14de straat en in 1932 werd het laatste in Broadway’s Palace Theatre gesloten.
De voornaamste internationale specialiteiten en enkele clowns (o.a. Grock) traden afwisselend op in variété en circus. De chansonniers (-ières) en humoristen waren door de taal meer aan hun vaderland gebonden. Sterren van wie in later jaren velen naar de revue zijn overgegaan, hebben in het variété gedebuteerd of reeds triomphen gevierd. In Engeland bijv. George Leyboume, Marie Lloyd, Dan Leno, George Formby; in Amerika Charles Case, W. C. Fields, Eddie Cantor, Jimmy Durante; in Frankrijk Damia, Mayol, Marie Dubas, Mistinguett, Maurice Chevalier, Joséphine Baker. Otto Reutter, de beroemde komiek van de Wintergarten, schiep in Duitsland de variétérevue. Nederlandse variétésterren waren Chrétienni, Solser, Louise Fleuron, Louisette, Abraham de Winter, Léon Boedels, Nico de Haas, Louis en Henriette Davids in hun jonge jaren, Buziau voor hij in 1914 naar de revue van Henri ter Hall ging.Bekende variétédirecteuren in Nederland waren Carl Phlaging, Frits van Haarlem en Faveur. Thans, na Wereldoorlog II, zijn er van de honderden variététheaters in Europa slechts enkele overgebleven. De meeste zijn verbouwd tot bioscopen, die naast en na de revue de grootste concurrenten voor het variété zijn geweest.
