Noordbrabantse gemeente van 6289 ha met (1953) 12 260 inw., nagenoeg R.K., gelegen in de noordelijke Peel, is rijk aan natuurschoon, heeft mooie zandverstuivingen en enkele oude molens. Tot Wereldoorlog II waren landbouw, fruitteelt (kersen), veeteelt en nijverheid (strohulzen, matrassen en stalen meubelen) hoofdbronnen van bestaan.
Ten gevolge van de sterke bevolkingstoeneming is een groot arbeidsoverschot ontstaan, waarvoor verschillende nieuwe industrieën zijn aangetrokken (kousen, rijwielen, rijwielonderdelen, textielmachines, kunstharsproducten). In de laatste jaren verwierven de Udense kersenfeesten grote bekendheid. Tot Uden behoren de dorpen Uden, Volkel en Odiliapeel.Het dorp Uden (1953: ca 8000 inw.) bezit een ruim marktplein, een fraaie R.K. Kerk, verschillende kloosters, w.o. dat van de Brigittinessen en een bedevaartskapel met een fraai beeld van de Heilige Maagd.
Uden maakte in de 13de eeuw deel uit van het graafschap Cuyck, sedertdien tot het Land van Ravenstein en behoorde als zodanig tot 1794 achtereenvolgens tot Valkenburg, Salm, Kleef, Brandenburg, Palts-Neuburg.
Lit.: A. J. van Lieshout, Uden; Onderzoek naar de Levensomstandigheden v. e. Oostbrabantsche Plattelandsgemeente, diss. Amsterdam (1948).
