Engels toneel- en romanschrijver (Londen 10 Dec. 1745 - Clipstone, Str. Marylebone 23 Mrt 1809), ging in 1770 aan het toneel; zijn stuk The crisis, or Love and Famine werd eenmaal in het Drury Lane Theatre te Londen opgevoerd (1778).
Door zelfstudie leerde Holcroft Frans, Duits en Italiaans. Als correspondent van de Morning Herald te Parijs leerde hij daar Beaumarchais’ Mariage de Figaro uit het hoofd door geregeld de opvoeringen bij te wonen en publiceerde bij zijn terugkeer zijn vertaling The Follies of the Day (1784), waarin hij zelf de Figaro speelde. Zijn beste stuk, The Road to Ruin (1791), is een goed speelbaar stuk doch heeft geringe literaire waarde. Hij werd als vurig aanhanger van de beginselen der Franse Revolutie aangeklaagd wegens hoogverraad en gevangen gezet, echter later zonder proces vrijgelaten.Bibl.: 19 toneelstukken tussen 1781 en 1806 o.a.: Duplicity (1781); The Rival Queens; (Drury Lane and Covent Garden) The Force of Ridicule. Proza: Alwyn or the Gentleman Comedian (2 dln, 1780); Anne of St Ives (7 dln); Travels from Hamburg through Westphalia (1804); Holland and the Netherlands (2 vols, 1804). Vertalingen: Tales of the Castle (5 dln, 1785, La Contesse de Genlis: Les Veillées du Château); Sacred Dramas written in French by la Cont. de Genlis (1786); Herman and Dorothea from the German by Goethe (1801).
Lit.: V. R. Stallbaumer, Th. H., in: ELM III (Baltimore 1936).
