Engels geneesheer (Tottenham 17 Aug. 1798 - Jaffa 5 Apr. 1866), bekend geworden door de beschrijving, die hij gaf van een ziekte welke vooral de lymphklieren en de milt aantast en die later de ziekte van Hodgkin zou worden genoemd (z lymphogranuloma malignum). Hodgkin studeerde geneeskunde aan Guy’s Hospital te Londen en promoveerde in 1823 te Edinburgh.
Daarna bezocht hij o.a. Parijs en werkte vervolgens 10 jaar in de ziektekundige ontleedkunde aan Guy’s Hospital, waar hij in 1832 de verhandeling schreef, die hem later beroemd zou maken, doch die aanvankelijk weinig indruk maakte. In 1865 ontdekte Sir Samuel Wilks, een der artsen van Guy’s Hospital, dit stuk en door diens toedoen kreeg Hodgkin alsnog de eer, die hem toekwam. Hij stierf in Palestina aan dysenterie.
