Engels dichter (Bristol 20 Nov. 1752 - Londen 24 Aug. 1770), een der bevreemdendste verschijningen in de letteren, bezocht op zijn 9de jaar de armenschool te Colston. Op 14-jarige leeftijd werd hij schrijver bij een procureur te Bristol en legde zich vooral toe op de kennis der Middelengelse taal; deze bleef echter oppervlakkig.
Toen er in 1768 een nieuwe brug werd ingewijd, deed hij in de courant een beschrijving drukken van de eerste monniken, die over de oude bruggen waren gegaan, een beschrijving, volgens zijn verzekering door hem aan een oud handschrift op perkament ontleend. Daarna vervaardigde hij onderscheiden verzen in oude trant, die hij dan toeschreef aan een zekere Thomas Rowley, een 19de-eeuws dichter. In 1769 legde hij er enige voor aan Horace Walpole, doch deskundigen verklaarden ze voor onecht; zodat hij diens gunst verloor. Chatterton, hierdoor gekrenkt, liet zijn betrekking varen en begaf zich naar Londen, om er in de dagbladen der oppositie te schrijven.
Door het overlijden van zijn beschermer, de burgemeester Beckford, werden zijn omstandigheden zo bekrompen, dat hij, nog geen 18 jaar oud, zich door vergif van kant maakte; zijn tragische dood betekende een stellig verlies voor de Engelse letterkunde. Eerst na zijn dood werden de Rowley poems gepubliceerd; over de authenticiteit er van ontbrandde een hevige strijd.Bibl.: ed. W. W. Skeat, met een opstel over de Rowley Poems, 2 dln, 1871, 1875, 1890 (Aldine ed.); Ed.
H. D. Roberts, 2 dln (1906).
Lit.: D. Wilson, Ch. (1869); E. Penzoldt, Der arme Chatterton (Leipzig 1928); E. H.
VV. Meyerstein, The Life of Th. Chatterton (1930); F. A.
Hyete en W. Bazeley, Chattertoniana (1914); E. R. Norris Mathew, Bristol Bibliography (1916).
