(Curculionidae) vormen de grootste familie van kevers en waarschijnlijk van het gehele dierenrijk (het totale aantal beschreven soorten bedraagt ca 30.000!). Het zijn merendeels kleine tot zeer ldeine kevers, slechts in de tropen komen grotere soorten voor.
De lichaamsbouw is over het algemeen compact, de cuticula zeer hard en dik. De kop is zeer afwijkend van vorm doordat het voorste gedeelte is uitgegroeid tot de snuit (rostrum) waarnaar de familie genoemd is. De monddelen liggen op de top van de snuit, de knotsvormige antennen ongeveer halverwege.Alle snuitkevers zijn, zowel in larvale als volwassen toestand, echte planteneters, waardoor vele soorten tot de schadelijke insecten behoren. De pootloze larven zijn madevormig en leven dikwijls in het plantenweefsel („mineerders”). Een bekend voorbeeld vormen in dit opzicht de klanders, die hun gehele ontwikkeling in één graankorrel doormaken.
Biologisch zeer merkwaardig zijn de „trechterwikkelaars” (Rhynchites, Attelabus, Apoderus) welker wijfjes de bladeren van verschillende bomen (bijv. berk, hazelaar) op een typische wijze insnijden en oprollen, zodat een sigaarvormig lichaam ontstaat, waarin de larve leeft.
Als voorbeelden van schadelijke snuitkevers kunnen genoemd worden: de appelbloesemsnuitkever, perebloesemsnuitkever, en hun verwant, de beruchte Amerikaanse „Cottonboll weevil”, verder de klanders, verschillende soorten op naaldhout en op vlinder- en kruisbloemige gewassen.
DR G. BARENDRECHT
