(Olaf Plytt), Noors Luthers theoloog (Kjerringöi, Salten,4Aug. 1884), studeerde te Oslo, Marburg en Giessen, werd in 1917 docent en in 1922 hoogleraar in de theologie (het Oude Testament) aan de universiteit te Oslo, is van grote veelzijdigheid en vooral op het terrein der „Psalmen-studiën” van invloed en betekenis.
Bibl.: vooral: Psalmenstudien, deel I-VI (Oslo 1921-1924); voorts o.a. Stadholderen Jeremia (1913); Ezra den skriftlaerde (1916); Le Décalogue (1927); Det gamle Testament som Guds ord (Oslo 1938). Mede onder zijn leiding verscheen de nieuwe Noorse vertaling van het Oude Testament (Oslo 1929-1935).