Christelijk Latijns dichter (bloeitijd 425-450 n. Chr.), over wiens persoonlijke omstandigheden weinig bekend is.
Vermoedelijk was hij in Zuid-Gallië of Spanje geboren. Zijn hoofdwerk valt vóór 431. Dit is het Paschale carmen, een gedicht in 5 boeken, dat de goddelijke daden in het O.T. (boek 1), van Christus tot zijn opstanding (boek 2-5) volgens het verhaal der Evangelisten behandelde, doch met enige vrijheid. In rhetorisch proza heeft hij een uitgebreider bewerking gegeven onder de titel Paschale opus.
In de Middeleeuwen werd hij buitengewoon veel gelezen en gecommentarieerd. Hij werd vereerd met de eretitel „Christianissimus poeta” en een gedeelte van het carmen en de strofen van zijn hymnen leven nog voort in de Katholieke liturgie (bekend zijn vooral het Kerstlied A solis ortus cardine en het lied voor Epiphania Hostis Herodes impie, beide door Luther voor kerkelijk gebruik vertaald). Sedulii opera omnia werden in het CSEL, dl X, uitgegeven door J. Huemer (Wenen 1885).
