Zwitsers schrijver (Bazel 14 Nov. 1875 - Straatsburg Sept. 1944), trok als schoenmakersknecht jarenlang van stad tot stad, zodat hij een groot gedeelte van Europa leerde kennen. In 1904 begon hij te schrijven, al spoedig met succes.
Sedert 1913 verbleef hij in Duitsland. Zijn schrijftrant is aan die van Keller verwant. Zijn beste boeken zijn ontwikkelingsromans. Hij schreef ook goede lyriek. In zijn laatste jaren bleek hij een vurig nationaal-socialist.Bibl.: Konrad Pilater (1910); Die goldene Fratze (1912); Der Dechant von Gottesbüren (1917); Die Weisheit der Liebe (1919); Kinder des Schicksals (1920); Johannes (1922); Das Wunderbare (1923); Der Mensch Krone (1928); Die Jugend des Johannes Schattenhold (1930); Liebe und Schicksal (1932); Bekenntnisse (1940).
Lit.: R. Faesi, J. S., in: Gestalten und Wandlungen schweiz. Dichtung (1922); J. Moser, Le roman contemporain en Suisse allemande (Lausanne 1934); P. Fäszler, J.
S., diss. Zürich (1937, met bibliografie).
