(Oudperzisch: Sparda, waaraan het Sfard der Lydische inscripties beantwoordt), hoofdstad van het oude Lydië en de residentie van Croesus, evenals van de Perzische en Seleuciedische landvoogden, lag, door een citadel beveiligd, in een vruchtbare vlakte van de Hermus, aan de noordelijke voet van de Tmolos (2050 m) en op de rechteroever van de goudafvoerende Paktolos. Zij werd in 499 v.
Chr. door de Ioniërs gesticht, in 215 door Antiochos de Grote verwoest, herstelde zich, maar werd ten tijde van Tiberius door een aardbeving geteisterd en in de 15de eeuw door Timoer vernield (1402). Overblijfselen bevinden zich bij het tegenwoordige Sart.Lit.: Bürchner, Art. Sardeis in Pauly-Wissowa’s Realencyclop. d. class. Altertumswissenschaft, 2e R. 1. Bd (Stuttgart 1920); J. H. Kramers, Art.
Sart in Enz. d. Islâms IV (Leiden 1934).