Frans dichter (Rijsel 4 Apr. 1858 - Magny-les-Hameaux, Seine-et-Oise, 18 Aug. 1900), was een gevoelig poëet, in zijn eerste bundels een typisch vertegenwoordiger van de symbolistische school. Mogen hierin verzen staan welke naar moderner opvattingen over poëzie te zoetelijk zijn, daarnaast staan elegieën die tot de schoonste behoren uit de Franse letterkunde en waarin hij op gelukkige wijze een vorm vond voor zijn tedere mijmeringen.
Hij stierf aan de tering, maar had voordien, beïnvloed door A. Chénier, in het heidense Hellas een inspiratie gevonden voor gedichten met een krachtiger accent. Deze Griekse invloed had zich ook reeds gemanifesteerd in zijn Contes (1902) en zijn dramatisch gedicht Polyphème (1906).Bibl.: Au Jardin de l’Infante (1893, verm. uitg. 1897); Aux Flancs du Vase (1898, verm. uitg. 1901); Le Chariot d’or (1901); Des lettres 1887-1900 (1933); Carnets intimes (1939). Œuvres complètes (1911-’12, 4 vol.).
Lit.: L. Bocquet, A. S., sa vie et son œuvre (1905); Autour d’A. S. (1933); F. Gohin, L’œuvre poétique d’A. S. (1919): G.
Bonneau, A. S., poète symboliste (1925); F. Russel, L’Art d’A. S. (1928); J. Mousquet, Une amitié lyrique. A. S. et Francis Jammes (1946).
