officiële ereschoten, gelost door oorlogsschepen of walbatterijen, ter huldiging van een natie, de persoon van een staatshoofd of een hoge autoriteit. De wijze van salueren, die vroeger nog al eens varieerde, is tegenwoordig vrij algemeen bij internationale overeenkomst vastgelegd; alleen voor binnenlands gebruik, bijv. bij geboorte of verjaring van vorstelijke personen, zijn er nog belangrijke verschillen.
Het saluut bestaat uit het overdag afgeven van een oneven getal losse schoten, met regelmatige tussenpozen van doorgaans 5 à 10 seconden.Oorlogsschepen begroeten de natievlag bij de komst op een vreemde rede; ook wordt gesalueerd voor vorstelijke personen of staatshoofden, voor de minister of staatssecretaris van Marine, diplomatieke en consulaire vertegenwoordigers, vlag- en opperofficieren en bepaalde andere autoriteiten, alles na bezoek aan boord; voorts als eerbewijs aan de commando- of onderscheidingsvlag van autoriteiten met hogere of gelijke rang bij ontmoeting in zee of bij aankomst in een haven, bij aanvaarding of neerleggen van het bevel of bij bevordering van de vlootvoogd en bij nog enkele andere gelegenheden. Bij het afgeven van een saluut aan een vreemde natie of autoriteit wordt de vlag van het betrokken land in top gehesen. Op het aldus begroeten van een natievlag of van een commandovlag wordt onverwijld met een gelijk aantal schoten gereageerd; aan andere autoriteiten gebrachte, zgn. „persoonlijke” saluten worden niet beantwoord. Het aantal schoten loopt van 21 (voor een natie of staatshoofd) tot 5 (voor vice-consul), voor lagere autoriteiten wordt alleen gesalueerd bij hun (militaire) begrafenis met een minimum van 3 schoten. Tegenwoordig worden ook saluten afgegeven bij aankomst op vliegvelden, bij bezoeken van walinstellingen e.d. Oorlogsschepen geven in de regel alleen saluten af, wanneer zij ten minste bewapend zijn met 4 stukken geschut, en ook in dat geval doen torpedobootjagers het slechts bij uitzondering.
SCHOUT-BIJ-NACHT JHR H. A. VAN FOREEST
