Italiaans schilder (Nettuno, bij Rome, 30 Nov. 1599 - 21 Juni 1661), heeft in Rome gewerkt gelijktijdig met Cortona en Poussin. Zijn werk volgt de richting van het Classicisme van de laatste, maar vervalt nooit in diens kilheid.
Hij was een tegenstander van het grandioze effect en van het illusionisme, de belangrijke ingrediënten van de werken van Cortona.Beiden hadden terzelfder tijd een opdracht voor de beschildering van een zaal in het Palazzo Barberini te Rome (1630), waarbij ook het onderwerp, een allegorie op de deugden van het Huis Barberini, gelijk was. Beider verschillende opvattingen worden in deze werken duidelijk gedemonstreerd. Eveneens van 1630 is het bekende, in grisaille geschilderde altaarstuk, voorstellende de H. Romuald (Vaticaan), terwijl een serie van acht schilderingen voor de S. Giovanni in Fonte van 1639-1649 tot stand kwam. Uit de laatste jaren zijn er weinig stukken van deze, gaarne theoretiserende, meester tot stand gekomen. Hij had invloed op de late Barokstijl en zelfs op de Romeins-Duitse classicist Raphaël Mengs.
Lit.: H. Voss, Die Malerei d. Barock in Rom (1924); H. Posse, A. S. (Leipzig 1925).
