Italiaans schrijver (Florence 1332 - ca 1400), was eerst koopman. Later heeft hij belangrijke ambten bekleed in Toscane en Emilia.
Hij was autodidact, had veel gezond verstand en mensenkennis. Zijn politieke en godsdienstige overtuiging vindt men in zijn Brieven, in sommige van zijn Rime en in de Sposizioni dei Vangeli (na 1378). Van zijn poëzie is het lyrische gedeelte het belangrijkste: balladen, madrigalen en carnavalsliederen in vrij vers, bestemd om op muziek gezet te worden. Zelf was hij een goed musicus. Hij is echter vooral beroemd door zijn Novellen. De karakteristieke eigenschappen er van zijn goedaardige humor en de levendige, rijke, duidelijke taal. Het doel er van was te amuseren en afleiding te geven.
Vóór 1378 begon hij ze te verzamelen, in 1395 voltooide hij ze. Zij geven een uitstekend beeld van het burgerlijk leven van de tweede helft der 14de eeuw. De manuscripten zijn reeds in de 15de eeuw gedeeltelijk bedorven: van de 300 verhalen, die de verzameling oorspronkelijk vormden, zijn er nog 223 over, waarvan enige verminkt.Bibl.: Opere (2 dln, Bari 1936-’38).
Lit.: L. di Francia, F. S. Novelliere (Pisa 1902); G. Carducci, Musica e Poesia nel Mondo elegante ital. del sec. XIV, Opere VIII; M. Barbi, Per una nuova ediz. delle novelle del S. in: Studi di Filol. ital., 1927: F.
Pieper, F. S. Bürger v. Florenz u. Dichter (1939); E. Li Gotti, F. S. (bloemlez. met bibliogr., Torino 1942).
