Italiaans wiskundige (San Remo 5 Sept. 1667 - Milaan 25 Oct. 1733), werd in 1699 hoogleraar in de wiskunde te Ticino. Hij schreef een groot werk over het parallellenaxioma (zie Euklides, postulaat van) dat ogenschijnlijk de strekking heeft, dit axioma te bewijzen, maar waarin hij op zo meesterlijke wijze de consequenties trekt, waartoe de verwerping van dit axioma voert, dat het niet ondenkbaar is, dat hij de mogelijkheid ener niet-euklidische meetkunde zeer wel heeft ingezien, doch deze mening uit vrees voor vervolging niet heeft durven uitspreken.
Bibl.: Euclides ab omni naevo vindicatus, sive conatus geometricus quo stabiliuntur prima ipsa universae geometriae principia (Mediolani 1733).
