Frans Prot. godgeleerde (Vallon, Ardèche, 22 Oct. 1839 - Parijs 12 Apr. 1901), was hoogleraar in de dogmatiek te Straatsburg en aan de vrije Theologische Faculteit in oprichting te Parijs en vervolgens directeur-adjoint aan de Ecole des Hautes Etudes, sectie godsdienstgeschiedenis. Als voornaamste representant van de zgn.
Ecole de Paris, die zowel de tegenstelling tussen orthodoxie en liberalisme als tussen Protestantisme en Rooms-Katholicisme te boven trachtte te komen, is hij vooral bekend door het symbolo-fideïsme.Bibl.: volledig door H. Dartigue, Bibliogr. critique d’A. S. in: Rev. chrét. (1910); hoofdw.: Esquisse d’une philosophie de la religion d’après la psychologie et l’histoire (1897).
Lit.: E. Ménégoz, Aperçu de la théologie d’A. S. (1903); J. Pédézert, A. S. (1904); J. Viénot, F.
Puaux, E. Roberty, H. Monnier, A. S. (1903); W. Lüttge, Religion und Dogma (1913); J. Viénot, La jeunesse d’A. S. (1927).
