Duits Indoloog (Koblenz 7 Jan. 1817 -28 Juli 1875), studeerde te Berlijn en te Bonn in de Semietische talen en het Sanskrit en nam als gewoon soldaat dienst in het Nederlands-Indische leger ten einde zijn studiën daar voort te kunnen zetten. Benoemd tot adjunct bibliothecaris van het Bataviaasch Genootschap van Kunsten en Wetenschappen, deed hij herhaalde reizen op Java en Bali en kreeg, in 1863, de opdracht tot het aftekenen en bekendmaken van opschriften en andere historische monumenten.
Daartoe bereisde hij Java en Sumatra, deed belangrijke ontdekkingen, vooral op epigrafisch gebied, maar werd wegens ziekte in 1869 op zijn verzoek eervol ontslagen. Het door hem samengebrachte materiaal bevindt zich in het Museum van het Bataviaasch Genootschap en bij de Oudheidkundige Dienst. Hij zelf heeft een aantal opstellen gepubliceerd, voor het grootste deel in het Tijdschrift van het Bataviaasch Genootschap (dl 1-3, 19, 23); ook in de Catalogus van het Museum te Batavia, mede op naam van Van Hoëvell staande (Verh. Bat.
Gen. 21 en 23, 1847 en 1850), grotendeels van zijn hand. Zijn vermaardste geschrift is het Voorloopig verslag van het eiland Bali (Verh. Bat. Gen. 22 en 23, 1849 en 1850).
