baron, Engels vlootvoogd (Febr. 1718 - Londen 24 Mei 1792), kwam, door toedoen van zijn vader, zeer vroeg bij de marine, werd in 1739 reeds luitenant en, als meer marine-officieren, in 1749 gouverneur van Newfoundland. In 1751 werd hij lid van het Lagerhuis, maakte snel naam in de Zevenjarige oorlog en werd in 1778 admiraal.
Zijn meeste roem dankt hij aan zijn overwinning op de Spaanse vloot bij Kaap St Vincent in 1780, zijn verovering van het Nederlandse eiland St Eustatius (waar een rijke buit behaald werd aan schepen, die de Amerikaanse kolonisten van wapens voorzagen) en aan zijn overwinning op de Franse vloot bij Santo Domingo in 1782. Daarna trok hij zich terug op zijn landgoed. Hij wordt geroemd om zijn moed en zijn tactiek, maar gelaakt om zijn hebzucht en nepotisme.Lit.: J. B. Mundy, Life and Corresp. of Admiral R., 2 dln (1830); David Hannay, Life of R. (1891).
