(of Velestinlís), pionier van de Griekse onafhankelijkheid (Velestinon 1757 - Belgrado 20 Mei 1797), studeerde Grieks, Frans en Duits. Toen hij als secretaris bij de Griekse gouverneurs in de onder Turkse heerschappij staande Donau-provincies kwam werken, ontwikkelde hij het idee van een revolutie van alle Balkanvolken onder leiding der Grieken.
Het centrum van zijn actie werd Wenen; buitenlandse letterkundige werken liet hij in het Grieks vertalen en bij Griekse uitgevers gratis drukken; zelf gaf hij een Charta uit, in naam een illustratie bij de Griekse vertaling van Barthélemy’s Voyage du jeune Anacharsis en Grèce, inderdaad bedoeld om de Grieken de grootheid van hun vaderland in het verleden voor ogen te stellen en hun hun plicht voor de toekomst te doen beseffen. Hij liet in één boek een ontwerp-constitutie en patriottische liederen uitgeven, dat in duizenden exemplaren verspreid zou worden op de vooravond van de revolutie. Met dit doel op weg naar Griekenland, werd hij aangehouden te Triëst en veroordeeld wegens revolutionnaire bedoelingen tegen Turkije, de bondgenoot van Oostenrijk. Hij werd uitgeleverd aan Turkije en geëxecuteerd.
