Portugees dichter (Parada de Gonta 1 Aug. 1831 - Lissabon 6 Febr. 1901), pseud. voor Tomás António Ribeiro Ferreira, werd in 1862 Kamerlid en publiceerde zijn eerste werk, het gedicht D. Jaime. Dit werk, waarvan de handeling zich afspeelt in de laatste jaren der Spaanse overheersing in Portugal, maakte grote indruk.
Het sterke vaderlandslievende gevoel en de inspiratie van de poëet luidden, als het ware, een tijdperk in van de geschiedenis der moderne Portugese dichtkunst. Het beleefde in korte tijd in Portugal zes herdrukken. De critiek spaarde overigens het werk niet, vnl. de voorrede, de Conversação preambular van de hand van burggraaf de Castilho, een van schrijvers grootste vereerders en verdedigers. Er ontstonden polemieken, waarbij schrijvers van naam in het geweer kwamen en die heel wat stof dier dagen deden opwaaien.Bibl. (verdere werken): A Delfina do mal (1868); Sons que passam (1854); Véspera (1858); Dissonãncias (1891); O Mensageiro de Fez (geïll. door R.’s schoonzoon Jorge Colaço). Proza: A Judia; Do Tejo ao Mandovi; Entre palmeiras (1864, reisindrukken uit Indië). Historisch-politiek: D. Miguel, a sua realeza e o seu empréstimo Outrequin & Jauge; História da legislação liberal portuguesa (2 dln).
