Frans dichter (Parijs 16 Mrt 1839 - kasteel Châtenay, bij Parijs, 7 Sept. 1907), werkte eerst in de Schneider-fabrieken te Le Creusot, later op een notariskantoor te Parijs. In zijn poëzie trachtte hij zijn dualistische natuur van dichter en wijsgeer met elkaar te verzoenen.
In zijn eerste bundels van Stances et pommes (1865) af, is hij de fijngevoelige, vaak droefgeestige dichter van de eenzaamheid en de intimiteit, uit zijn latere werk, vooral in La Justice (1878) en Le Bonheur (1888) spreekt zijn geloof in de mensheid, maar de verheven gedachten doen het tekort aan dichterlijke spanning niet vergeten. Hij wijdde zich nadien aan critische en filosofische studies. Vermelding verdient ook de in verzen geschreven vertaling van het eerste boek van Lucretius (1866).Bibl.: Les Épreuves (1866); Les Solitudes (1869); Croquis italiens, Impressions de guerre, Les Destins (1872); La Révolte des fleurs, La France (1874); Le Zenith, Les vaines tendresses (1875); Le Prisme (1886); Les Épaves (1908). Filosofische en andere werken: L’Expression dans les beaux-arts (1890) ; Réflexions sur l’art des vers (1892); Que sais-je? Examen de conscience (1896) ; Testament poétique (1901) ; Le problème des causes finales (1902, met Ch. Richet); La vraie religion selon Pascal (1905); Psychologie du libre arbitre (1907); Le lien social (1909); Lettres à une amie (1911); Journal intime (1922); Œuvres (1883-1908, 8 vol.).
Lit.: E. Zyromski, S. P. (1907); C. Hémon, La philosophie de S. P. (1907); E. Estève, S. P., poète sentimental et poète philosophique (1925); P. Flottes, S. P. et sa pensée, documents inédits (1930); J. N. v. Hall, S. P., in: Mannen van Beteekenis in deze dagen (Haarlem 1888); H. Carré, S. sa vie et son œuvre U932); R. Balland, S. Etude biograph. (1933).
