een stad in het Franse departement Saône-et-Loire, 25 km ten Z.O. van Autun gelegen, telt (1946) 24 106 inw. Zij vormt het middelpunt van een bekken, dat door de Boursince en de Dheune, resp. zijrivieren van de Loire en de Saône, is uitgeruimd ; het wordt doorsneden door het Canal du Centre. In het bekken liggen de mijnen van Montceau-les-Mines, Blanzy en Montchanin, die jaarlijks 2 millioen ton steenkool leveren.
Verder werd hier ijzererts gewonnen, doch de ertslagen zijn thans uitgeput. Met het hout van de bossen uit de omgeving vormden zij de eerste basis voor de metaalindustrie; reeds in 1777 bestonden er ijzersmelterijen, in de vorige eeuw aanmerkelijk uitgebreid, vooral ten gevolge van de fabrieken, die er in 1782 werden gesticht en na de overneming door de gebrs Schneider in 1836 naar deze familie genoemd werden: hoogovens, staalfabrieken en kanonnengieterijen. In de 20ste eeuw zijn de voorwaarden voor deze industrie veel minder gunstig geworden. Ca 1935 werkten nog maar 3 hoogovens.
De staalindustrie heeft zich gehandhaafd; oorlogs- en spoorwegmaterieel vormen de voornaamste producten van de metaalindustrie. Daarnaast zijn andere industrieën ontstaan, vnl. keramische bedrijven. Het industriegebied van Le Creusot en omgeving geeft ca 100000 arbeiders werk.De stad heeft in Wereldoorlog II zwaar geleden; zowat de helft is vernield.
