(Jakob Michael) Duits dichter (Sesswegen, Lijfland, 12 Jan. 1751 - Moskou 23 of 24 Mei 1792), studeerde te Koningsbergen en bezocht als gouverneur van twee edellieden in 1771 Straatsburg, waar hij Goethe en Salzmann leerde kennen. Hij vatte er liefde op voor Friederike Brion, die hem tot zijn beste gedichten inspireerde.
Lenz was een der begaafdste dichters van de „Sturm und Drang”, echter niet zonder Goethe na te bootsen. Zijn talent kwam het best tot uiting in zijn drama’s van heftige sociale strekking. In 1776 vertoefde hij enige tijd aan het hof te Weimar, maar moest vertrekken wegens zijn tactloosheid. Daarna leidde hij een zwervend bestaan in de Elzas en Zwitserland; in 1777 openbaarde zich krankzinnigheid. In 1781 werd hij leraar te Moskou, waar hij met Karamsin omging. Sedert 1786 namen zijn geestelijke vermogens weer af; hij stierf in waanzin en ellende.Bibl.: Anmerkungen über das Theater (1771-’74, getuigen van zijn Shakespeare-cultus). Drama’s: Der Hofmeister, oder Vorteile der Privaterziehung (1774); Die Soldaten (1776, realistische satire); Pandaemonium germanicum (posthuum 1819, literatuur-satire). Gedichte (posthuum 1891). Ges. Werke, hrsg. v. F. Blei (5 dln, 909-1913). Beknopte uitg. in de dln Sturm und Drang van de Goldene Klassikerbibl. door K. Freye. Briefe von und an R. L., ges. u. hrsg. v. K. Freye u. W. Stammler, 2 dln (1918).
Lit.r Erich Schmidt, L. und Klinger (1878); M. N. Rosanow, J. M. R. L.’s Leben und Werke; B. Huber-Bindschedler, Die Modvierung in den Dramen von L., diss. Zürich (1922); H. Kindermann, L. u. die dtsche Romantik (1925); P. Heinrichsdorff, I. M. R. L.’s relig. Haltung (1932).
