is een der Egyptische woorden voor Zon, naam van de Zonnegod. Rē is een dier kosmische goden, die als Noet* e.a. niet aan een bepaalde plaats van verering gebonden zijn, geen bepaalde gestalte hebben (Rē’s naam wordt eenvoudig met het teken voor „zon” geschreven), maar dan ook geen eigenlijke cultus bezitten.
Een god met tempels, offers enz. wordt hij eerst, wanneer hij met andere goden samensmelt. Een zijner bekendste vormen is wel Rē-Horachte, een gestalte, die in Heliopolis ontstaan is. Heliopolis is blijkbaar uitgangspunt geweest van een theologisch systeem, dat alle Egyptische godsdienstige voorstellingen binnen de kring ener zonnetheologie trachtte te trekken.Heliopolitaanse invloed is het ongetwijfeld, dat een der titels van de Egyptische koning „Zoon van Re” is, dat in de 5de dynastie grote tempels voor de Zonnegod worden opgericht, dat in latere tijd bijna alle goden als vormen van Re worden beschouwd, bijv. Amon-Re, Sobk-Re (Sobk is eigenlijk een krokodil-god) enz. De hervormer Amenhotep IV* heeft waarschijnlijk in aansluiting bij deze stroming, die de zonnegod boven de andere goden stelde, zijn zonne-monotheïsme ontwikkeld, ’s Nachts trekt Re door de onderwereld van W. naar O. om in het O. weer op te gaan, een tocht die in een paar religieuze werken beschreven wordt. Het lot van de dode is met het zijne in dood en opstanding verbonden. Zo is naast de theologie van Osiris * ook die van Re met het leven na de dood in verband gebracht.
