(gest. 61 v. Chr.), zoon van de voorgaande, vijand van Marius, aanhanger van Sulla.
Toen na diens dood Lepidus een revolutie wilde beginnen, trad Catulus als consul (78 v. Chr.) tegen hem op. Lepidus werd eerst bij de Pons Milvius overwonnen, later door Catulus nogmaals, die daarna echter voor verzoening met hem optrad. In 69 wijdde hij de Capitolijnse tempel, herbouwd na de brand van 83.
Tegen de opdrachten aan Pompeius om de zeerovers, en daarna om Mithradates te bestrijden verzette hij zich wegens de al te grote aan Pompeius te verlenen macht; doch te vergeefs. Ook tegen Caesar trad hij op tijdens de samenzwering van Catilina, wat Caesar met een tegenaanklacht wegens verduistering van gelden beantwoordde. Hij wordt als man van rein karakter geprezen.
