Nederlands archaeoloog en praehistoricus (Maastricht 4 Sept. 1883-Colombo 27 Apr. 1938), studeerde te Leiden voor het Groot-Ambtenaarsexamen, vertrok in 1904 naar Nederlandsch-Indië als ambtenaar bij het Gouvernement en was vervolgens werkzaam in de koffiecultuur. Zijn belangrijke geschriften over archaeologische vondsten op het koffieland waarvan hij administrateur was, bezorgden hem in 1916 een aanstelling bij de Oudheidkundige Dienst.
In deze functie verrichtte hij zeer belangrijk opgravings-, herstel- en interpretatiewerk, culminerend in het onderzoek en de restauratie van het Hindoe-Javaans-tempelcomplex Gedong Sangga (8ste eeuw). Na een aanvullende studie en promotie te Leiden (1921-1924) zette hij aanvankelijk zijn archaeologisch werk voort, doch spoedig wijdde hij zich vnl. aan de praehistorie. Zijn baanbrekend werk op dit gebied heeft hem een wereldnaam bezorgd; tot zijn dood verrichtte hij onderzoekingen in geheel Z.O.-Azië, rijke praehistorische vondsten aan de dag brengend uit grotten, rotsdakschuilplaatsen en schelpenheuvels, en daarop belangrijke theorieën inzake volkenmigraties baserend. Buiten vakkringen genoot hij een wijde faam door zijn geestigheid en zijn ongedwongen levenswijze.Lit.: B. D. Swanenburg, Iwan de Verschrikkelijke: Leven en werken van Dr. P. V. van St. C. (1951), m. voll. bibl.
