Nederlands geneesheer en toneelschrijver (Breda ged. 2 Juli 1656 - Amsterdam 28 Nov. 1699), werd in 1692 benoemd tot hoogleraar in de geneeskunde te Amsterdam en was sinds 1688 regent van de schouwburg aldaar. In de jaren 1684-1686 schreef hij naar Frans model 13 moraliserende treur- en kluchtspelen, die vooral betekenis hebben als zedenschildering.
Zijn werk werd herhaaldelijk herdrukt en heeft een eeuw lang repertoire gehouden.Bibl.: voornaamste kluchten: De belachchelijke Jonker (1684); De goê vrouw (1686); een blijspel: Het huwelijk sluyten (1685). Zijn treurspel Arminius, Beschermer der Duytsche Vryheid (1686) maakte grote opgang.
Lit.: A. Worp in Tijdschr. voor Ned. Taal- en Letterk. III (1883); Gedenkboek van de Univ. v. Amsterdam (1932), Aanhangsel.
