Zalige (La Mure d’ Isère, bij Grenoble, 4 Febr. 1811 - 1 Aug. 1868), werd in 1829 novice bij de Oblaten van Maria’s Onbevlekte Ontvangenis, maar moest wegens overspanning twee jaren rust nemen. In 1831 theologant op het seminarie van Grenoble, in 1834 priester gewijd en in 1837 pastoor te Monteynard, trad hij in 1839 toe tot de paters Maristen.
Hij werd in 1845 provinciaal van Lyon, later novice-meester en directeur van het college La Seinesur-Mer. Innerlijk hiertoe geroepen stichtte hij in 1856-1857 te Parijs de Congregatie van de Paters van het H. Sacrament, wier overste hij bleef tot aan zijn dood. Verder stichtte hij in 1858 nog de Congregatie van de Dienaressen aan het Allerheiligste Altaarsacrament, de Eucharistische vereniging van de priesters der aanbidding en voor leken de Vereniging van het Allerheiligste Sacrament. De grondgedachte van Pierre Eymard was „de schone heerschappij van Jezus in de Hostie”. Deze gedachte propageerde hij onvermoeid door zijn vier stichtingen en door zijn geschriften, o.a. La divine Eucharistie (4 dln.). Zijn lichaam werd in 1877 naar Parijs in de Corpus Christikerk overgebracht. Op 22 Juli 1925 werd hij door paus Pius XI zalig verklaard.A. C. OOMES
Lit.: J. M. Lambert, Le bienheureux P. J. E. (Paris 1925).
