noemt men, in het Duits sprekende deel der Alpen, de verplaatsing in eens van grote hoeveelheden puin met behulp van water. Door dit laatste onderscheidt zij zich van de aardverschuivingen of bergstortingen.
De muren ontstaan na hevige en langdurige regens, waardoor ten slotte de stortbeken veranderen in een vuile stroom van modder en puin, die geweldige verwoestingen kan aanrichten. Het water vervult hierbij meer de rol van een smeermiddel dan van een transportmiddel. Bij Ried, in het dal van de Boven-Inn, voerden de muren in 1874 en 1875 320 000 m3 puin aan (z Lahar).
