of Gringore, Frans dichter en toneelspeler (Normandie 1475 Parijs ca 1539), behoort tot de laatste „rhétoriqueurs” en is nog een typisch middeleeuwse figuur. Hij is vooral bekend als schrijver van sotternijen (sotties), waarvan de voornaamste het in 1511 opgevoerde Jeu du Prince des sots is, een aanval op paus Julius II, die in oorlog was met de Franse koning Lodewijk XII.
Hij behoorde zelf tot het amateurgezelschap der Enfants-sans-soucy en genoot de volle steun van Lodewijk XII, wiens politiek hij in een journalistieke poëzie verdedigde. Hij is ook een fel tegenstander van de eerste hervormers (bijv. Luther) en staat geheel buiten de klassieke invloed der beginnende Renaissance (dit in tegenstelling tot zijn tijdgenoot Jean Lemaire de Belges). Gringoire was een echt volkskind van Parijs, satirisch en nuchter, en helemaal niet de romantische dichter of vagebond die hij bij Victor Hugo (in de roman Notre-Dame de Paris) of Théodore de Banville (in het toneelstuk Gringoire) wordt, of in de opera Gringoire van Brüll.Bib].: Œuvres Complètes par Ch. d’Héricault, A. de Montaiglon et J. de Rotschild (2 dln, Paris I858-77, onvoltooid).
Lit.: Ch. Ouimont, Pierre Gringoire (Paris 1911).
