(Toulouse 1579-10 Sept. 1649), is de grootste dichter uit de tijd van verval der Provencaalse letterkunde; hij wordt wel de vorst der in patois schrijvende dichters genoemd. Hij schreef stances op de dood van koning Hendrik IV en ter verheerlijking van Toulouse, met talrijke mythologische ontleningen; verder sonnetten, oden, kerstliederen en epigrammen, gebundeld in Lou Ramelet moundi (Toulousaans bouquet).
Hij staat onder de invloed van de Oudheid, van Petrarca en de Pléiade, munt uit in het luchtige genre, vooral in de mascarade, en had veel succes, dank ook zijn levendige, beeldenrijke taal. Zijn werken zijn uitgegeven door J. B. Noulet (Toulouse 1887).PROF. DR K. SNEYDERS DE VOGEL.
