Frans rechtsgeleerde (Normandië ca 1250 - ca 1321), studeerde in Parijs, waar hij Thomas van Aquino hoorde, werd koninklijk ambtenaar te Coutances in Normandië, was van 13021308 afgevaardigde in de États-Généraux, in 1321 baljuw van de graaf van Artois. Hij was de schrijver van een aantal, meest anonieme, pamfletten en tractaten, waarvan de bekendste is De recuperatione Terrae Sanctae, c. 1306 (ed.
Ch. V. Langlois, 1891), die in de strijd van koning Philips IV de Schone met paus Bonifacius VIII over de wereldlijke macht van de paus de zijde van het koninklijk gezag en zijn onafhankelijkheid in alle wereldse zaken van de paus verdedigen. Hij was voorstander voor Frankrijk van een sterke verenigde natie onder een sterk centraal koningsgezag. Tot verwezenlijking van zijn ideaal, de wereldvrede onder Frarkrijks hegemonie, ontwierp hij een algemeen vredessysteem, met verplichte arbitrage, sancties, boycot en interventie, dat, als afkomstig van een realistisch politicus, onder de vele soortgelijke latere plannen zeker niet het meest irreële is.PROF. MR H. R. HOETINK
Bibl. : Summaria brevis et compendiosa doctrinafelicis expeditionis et abbreviationis guerrarum ac litium regni Francorum (ca 1300, uitg. d. H. Kämpf, Leipzig 1936).
Lit.: R. Scholz, Die Publizistik zur Zeit Philipps des Schönen und Bonifaz VIII (1903) ; Eileen Power, in F. J. C. Hearnshaw, The Social and Political Ideas of Some great mediaeval Thinkers (N.Y. 1923) ; Ernest Renan, Un publiciste du temps de Philippe le Bel, in Rev. d. deux Mondes, févr. et mars 1871; Walter I. Brandt, P.
D. in Americ. Histor. Rev.,dl 35 (1930), blz. 507 v.v.; P. J. Idenburg, P. D. en zijn Statenbondsplan, in: De Gids, 1931, III, blz. 207-224; H.
Kämpf, P. D. und die geistl. Grundlagen d. französ. Nationalbewusstseins um 1300 (Leipzig 1935); Ernst Zeck, Der Publizist P. D. (1911).
